شکیبایی...

در دردها دوست را خبر نکردن خودیک عشق ورزیدن است.

تقیه ی درد،زیباترین نمایش ایمان است.

به محب خلوصی می بخشد که سخت شیرین است.

رنج تلخ است،اما هنگامی که تنها می کشیم تا دوست را به یاری نخوانیم،

برای او کاری می کنیم واین خوددل راشکیبامی کندو طعم توفیقی می چشاند.